Met een zakelijk recht wordt bedoeld een recht dat rust op een zaak of een goed. Een zakelijk recht heeft dan ook zaaksgevolg. Het meest omvattende zakelijke recht is het recht van eigendom. Naast deze zakelijke rechten bestaan er ook beperkte rechten. Dat zijn rechten die vaak verband houden met het eigendom van objecten. Met beperkt wordt dan bedoeld dat iemand anders dan de juridische eigenaar het recht heeft om de onroerende zaak te gebruiken en erover te beschikken. Dit recht geldt ongeacht de persoon van de eigenaar en gaat niet teniet na bijvoorbeeld verkoop. Te denken valt aan een erfdienstbaarheid, recht van erfpacht, recht van vruchtgebruik, of recht van opstal. Voor het overdragen van de eigendom of vestiging van een zakelijk recht op een registergoed schrijft de wet voor dat dit dient te geschieden bij een notariële akte, waarvan een afschrift door de notaris bij het kadaster wordt ingeschreven. Daarna is de koper eigenaar/zakelijk gerechtigde geworden.

Erfdienstbaarheid
Een erfdienstbaarheid is een last waarmee een onroerende zaak, ten behoeve van een andere onroerende zaak, is bezwaard. Het bestaan van een erfdienstbaarheid vereist dus minimaal twee percelen van verschillende eigenaren, waarbij op het ene erf een last rust en waarbij het andere erf een voordeel geniet.

Recht van erfpacht
Erfpacht is een zakelijk recht dat is afgeleid van eigendom. Door het vestigen van een recht van erfpacht krijgt de erfpachter hetzelfde genot van de zaak als de eigenaar. De grondeigenaar (ook wel bloot eigenaar genoemd) behoudt echter invloed op het gebruik van de grond.

Het recht van vruchtgebruik
Het recht van vruchtgebruik is het recht om gebruik te maken van een goed dat aan een ander toebehoort en daarvan de vruchten te genieten. Vruchtgebruik ontstaat door vestiging of verjaring en de wet schrijft bijvoorbeeld voor hoe dit gevestigd moet worden. De wettelijke bepalingen over vruchtgebruik zijn van overeenkomstige toepassing bij het recht van gebruik, behoudens waar daar bij wet expliciet van wordt afgeweken.

Het recht van gebruik
Het recht van gebruik is het recht om andermans zaak te gebruiken en de vruchten ervan te genieten die hij voor zichzelf of zijn gezin behoeft en heeft dus meer een persoonlijk karakter. Wanneer enkel het recht van gebruik op een woning is verleend, wordt dit een recht van bewoning genoemd. De rechthebbende heeft dan de bevoegdheid de aan zijn recht onderworpen woning met zijn gezin te bewonen. Het recht op gebruik of bewoning kan niet vervreemd of bezwaard worden, noch aan een ander in gebruik worden gegeven.

Het recht van opstal
Door natrekking is een grondeigenaar in beginsel ook eigenaar van de werken die duurzaam met deze grond zijn verenigd, ook al zijn deze werken door anderen aangelegd. Een manier om dit gescheiden te houden is het recht van opstal. Het recht van opstal is het recht om in, op of boven een onroerende zaak van ander, gebouwen, werken of beplantingen in eigendom te hebben.